20 Temmuz 2012 Cuma

Ramazan adına, insanlık aşkına...

ramazan geldi hoş geldi,
kimisine hoş, kimisene bir okadar boş geldi...
aç, susuz, bir okadar da arınmış kalabilene ne hoş geldi
kim neye inanırsa o hoş geldi
dua etti inandı sevdi sevildi,
gerisi boş dedi.

bir ay boyunca sessizlik orucu tutabilsek
sadece dinleyebilisek, izlesek,seyretsek,
kimseleri kırmasak sözlerimizle,
söylemesek o güzel sözleri, tatlı yalanları,
evlilik, aşk yeminlerini etmesek ettirtmesek boş yere,

aşık olunca çocuk gibi mutlu, onun kadar saf olurmuş insan,
mutlu avare gezer, durmadan şarkı söyler,dünya umurunda olmazmış,
söylenen her şeye inanır, deli gibi hayal kurarmış
aşkının her söylediği olacak sanır,zamansızca aşkına ilgi beklermiş

sonra birden aşkı 'boşuna bekleme,ben sana bekle demedim,sana hiçbirşey vaad etmedim,
sen beklemeyi seçtin' dermiş...
işte o zaman çocuk, bu dünyada sahte duyguların,maskeli yalancı kocaman insanların kol gezdiğini görürmüş...
çok üzülür,her sevdiğinin sonunda acı çektireceğini bilir,bununla yaşamaya bir türlü alışamaz,kimseye birdaha güvenemezmiş....






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder